ภูมิคุ้มกัน การบำบัดด้วยภูมิคุ้มกันสำหรับการติดเชื้อ เกี่ยวข้องกับการใช้วัคซีน ทอกซอยด์และแกลมาโกลบูลินในการรักษาโรคเรื้อรังที่รักษายาก ด้วยการรักษาแบบแผนโบราณ การรักษาแรงเหวี่ยงและการรักษาโรคด้วยการแนะนำเลือด สารทดแทนเลือด พลาสมา สารกระตุ้น ภูมิคุ้มกัน ที่ไม่เฉพาะเจาะจง ยาหลายชนิดพร้อมกันมีผลต้านจุลชีพและกระตุ้นภูมิคุ้มกัน เฉพาะ γ-โกลบูลิน สารสกัดจากพืช
ในปัจจุบันเนื่องจากลักษณะการเปลี่ยนแปลง ของหลักสูตรของโรคติดเชื้อการใช้อย่างแพร่หลายใน คลินิกยาที่ระงับการตอบสนองของภูมิคุ้มกัน คอร์ติโคสเตียรอยด์ ยาปฏิชีวนะในวงกว้าง การเพิ่มขึ้นของการแพ้ต้องการการปลดปล่อยร่างกายอย่างรวดเร็วจากเชื้อ และการฟื้นฟูสภาวะสมดุลที่ถูกรบกวน โดยกำเนิดตัวแทนภูมิคุ้มกันแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม ได้จากเลือดและอวัยวะต่างๆ ของมนุษย์และสัตว์
พลาสมา γ-โกลบูลิน การเตรียมต่อมไทมัส ไมอีโลเปปไทด์ อินเตอร์เฟอรอน ม้าม สารสกัดจากรก เซรั่มต้านลิมโฟไซต์ได้จากพืชทิงเจอร์ของอิลิวเทอโรคอคคัส ชิแซนดราชิเนนซิส อิมาเนียสารกระตุ้นที่มาจากจุลินทรีย์ ไพโรจีนัล,โพรดิจิโอซาน,ไซโมซาน,โซเดียมนิวคลีเนต,ไบฟิโคล,แบคเทอริโอฟาจ,ยาสังเคราะห์ เลวามิโซล,เพนทอกซิล,เมทิลลูราซิล,เฮโมเดซ,ไดอูซิฟอน
ตามลักษณะของการบำบัดด้วยภูมิคุ้มกัน การเตรียมภูมิคุ้มกันจะถูกแบ่งออกเป็นตัวแทนที่มีผลเฉพาะ วัคซีนสารพิษซีรั่มภูมิคุ้มกัน γ-โกลบูลินและสารกระตุ้นการดื้อต่อร่างกายที่ไม่เฉพาะเลือดพลาสมาไบฟิคอล ข้อบ่งชี้ในการแต่งตั้งสารกระตุ้นภูมิคุ้มกัน ได้แก่ กระบวนการติดเชื้อที่ซบเซา การปราบปรามข้อมูลการต่อต้านการติดเชื้อ ที่ไม่เฉพาะเจาะจงของผู้ป่วยในระยะยาวลักษณะ
และความรุนแรงของการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิวิทยาความเสี่ยง ของการติดเชื้อทุติยภูมิการใช้ยาที่มีคุณสมบัติภูมิคุ้มกันเพื่อการรักษา การบำบัดด้วยภูมิคุ้มกันถูกกำหนดร่วมกับยาอื่นๆ ยาปฏิชีวนะ ซัลโฟนาไมด์,คอร์ติโคสเตียรอยด์ ประสิทธิผลขึ้นอยู่กับการประเมินที่ถูกต้องสถานะเริ่มต้นของภูมิคุ้มกันของผู้ป่วย ธรรมชาติและความรุนแรงของการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิวิทยา
การเลือกใช้ยาที่เหมาะสมที่สุดและรูปแบบการใช้งาน นอกจากนี้ยังจำเป็นต้องมีแนวคิดเกี่ยวกับกลไก การออกฤทธิ์ของยาตามใบสั่งแพทย์ ผลข้างเคียงความเข้ากันได้กับวิธีอื่นในการรักษาโรคติดเชื้อ คุณสมบัติการแพ้ บางครั้งการบำบัดด้วยวัคซีนที่กำหนดไว้สำหรับความทนทานต่อภูมิคุ้มกัน ต่อแอนติเจนที่กำหนดอาจไม่สามารถให้บริการลูกค้าที่เป็นบวกได้
โดยไม่มีผลกระทบ และทำให้สถานะของภูมิคุ้มกันแย่ลงมีความเสี่ยง ที่จะเกิดภาวะช็อกจากภูมิแพ้ การเหนี่ยวนำให้เกิดโรคภูมิต้านตนเอง มีหลายกรณีที่มีภาวะแทรกซ้อนรุนแรงหลังการให้ยาเพื่อการรักษา เมื่อเซลล์จุลินทรีย์สลายตัวจำนวนมากและเกิดภาวะช็อกจากสารพิษ การถ่ายเลือดและพลาสมาเป็นวิธีที่ดีในการกระตุ้นปฏิกิริยาของผู้ป่วย อย่างไรก็ตาม วิธีการรักษานี้จำกัดเฉพาะการบ่งชี้แบบถาวร
และควรดำเนินการภายใต้ การควบคุมผลกระทบต่อการเกิดโรคภูมิคุ้มกันและอาการแพ้ การเตรียมการของการรักษาแรงเหวี่ยง ซีรั่มภูมิคุ้มกัน,γ-โกลบูลิน,แบคทีเรีย,อินเตอร์เฟอรอนและการล้างพิษ เลือด,พลาสม่า,สารทดแทนเลือด ควรกำหนดโดยเร็วที่สุดตั้งแต่เริ่มมีอาการ มีการใช้สารกระตุ้นที่ไม่เฉพาะเจาะจงจำนวนหนึ่งที่ความสูงของโรค และในช่วงพักฟื้นเพนทอกซิล,วิตามิน,เมทิลลูราซิล
หรือเพื่อรักษาภาวะแทรกซ้อนเฟอโรกัล,ไฟติน,เลวามิโซเล วัคซีนเพื่อการรักษาได้รับการฉีดให้กับผู้ป่วยที่มีโรคที่ยืดเยื้อและเรื้อรังการใช้สารเตรียมโพลีแซ็กคาไรด์ มีข้อห้ามในสภาวะไข้ ยูไบโอติกส์ไม่ได้กำหนดพร้อมกับยาปฏิชีวนะ และยาประเภทนี้พร้อมกัน หลักการวินิจฉัยภูมิคุ้มกัน ทุกวันนี้โรคติดเชื้อจำนวนมากมีการเปลี่ยนแปลง ซึ่งแสดงออกในสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของรูปแบบที่ไม่รุนแรงและไม่มีอาการบิด ไข้อีดำอีแดง
ไอกรน คอตีบ อหิวาตกโรค ส่วนประกอบที่แพ้และการติดเชื้อแบบผสมความถี่สูง ทั้งหมดนี้ทำให้การวินิจฉัยโรคแบบดั้งเดิมซับซ้อนขึ้นดังนั้นความสำคัญของการวินิจฉัยโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องจึงเพิ่มขึ้น ขึ้นอยู่กับการตรวจหาแอนติเจนก่อโรค หรือการเปลี่ยนแปลงภูมิคุ้มกัน เฉพาะในร่างกายของผู้ป่วย วิธีการขึ้นอยู่กับการตรวจหาแอนติเจนในเลือด สารคัดหลั่งหรืออวัยวะที่ได้รับผลกระทบ
วิธีการเหล่านี้ใช้สำหรับการวินิจฉัยโรคติดเชื้อในระยะเริ่มต้น ปฏิกิริยาอิมมูโนฟลูออเรสเซนส์ RIF ขึ้นอยู่กับสารประกอบของ Ag ของแบคทีเรีย ริกเกตเซียหรือไวรัสที่มีแอนติบอดีจำเพาะ ซึ่งติดฉลากด้วยสีย้อมที่เหมาะสมฟลูออเรสซีน ไอโซไทโอไซยาเนต วิธีนี้ใช้สำหรับการวินิจฉัยโรคไข้หวัดใหญ่แบบเร่งด่วน โรคระบบทางเดินหายใจอื่นๆ การติดเชื้อมัยโคพลาสม่า โรคบิด ไข้ไทฟอยด์
เชื้อซัลโมเนลโลซิส โรคแท้งติดต่อ มาลาเรีย กาฬโรค โรคไตอักเสบจากเลือดออก ทูลาเรเมีย ซิฟิลิส ทอกโซพลาสโมซิส โรคพิษสุนัขบ้า ปฏิกิริยาของฮีแมกกลูติเนชันทางอ้อม RIHA ใช้สำหรับตรวจหาแอนติเจนในร่างกายของผู้ป่วย และวัตถุสิ่งแวดล้อมที่มีโรคบิด ไข้ไทฟอยด์ เชื้อซัลโมเนลโลซิสลำไส้ใหญ่อักเสบ อหิวาตกโรค โรคระบาด แอนแทรกซ์ โบทูลิซึม
การทดสอบ ฮีแมกกลูติเนชัน RGA และการทดสอบการยับยั้งฮีแมกกลูติเนชัน RTGA ใช้สำหรับการระบุการติดเชื้อไวรัสโดยชัดแจ้ง ไข้หวัดใหญ่ พาราอินฟลูเอนซา คางทูม โปลิโอไมเอลิติส อะดีโนไวรัส ไข้สมองอักเสบจากไวรัส ปฏิกิริยาการวางตัวเป็นกลางของ Ag RNA ใช้เพื่อตรวจหาแบคทีเรียสารพิษ คลอสทริเดีย,คอรีนีแบคทีเรีย,สแตฟิโลคอคซี รวมทั้งไวรัสใช้ในการวินิจฉัยโรคหัด คางทูม หัดเยอรมัน
รวมถึงไข้สมองอักเสบจากไวรัส ไข้เลือดออก ปฏิกิริยานี้ให้ผลลัพธ์ในเชิงบวกในสองสามวัน 2 ถึง 3 สัปดาห์นับจากเริ่มมีอาการ ปฏิกิริยาการตกตะกอน RP สามารถทำได้ในเฟสของเหลว วุ้นเจล การแพร่กระจายแบบหนึ่งมิติอย่างง่าย และในรูปแบบของการแพร่แบบสองมิติ การแพร่ในแนวรัศมี อิเล็กโตรโฟรีซิส เป็นวิธีที่ถูกต้องในการวินิจฉัยการติดเชื้อเยื่อหุ้มสมองและเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ทริปพาโนโซมิเอซิส,โปลิโอไมเอลิติส
,แอนแทรกซ์,มาเลเรีย,ไวรัสตับอักเสบบีนอกจากนี้ยังสามารถใช้เพื่อระบุเชื้อโรคของไข้ไทฟอยด์ โรคบิด คลอสตริดิโอสิส โรคแท้งติดต่อแท้จริง สเตรปโทคอกโคสิส และสารพิษของบาดทะยัก ภูมิคุ้มกันบกพร่องเป็นหนึ่งในวิธีการ การตรวจทางภูมิคุ้มกันน้ำเหลืองวิทยาที่ละเอียดอ่อนที่สุดวิธีหนึ่ง ใช้เพื่อตรวจหาไวรัสตับอักเสบบี Ag ในผู้ป่วยในการทำเช่นนี้ ซีรั่มอ้างอิงที่มี AT สำหรับไวรัสตับอักเสบบีจะถูกเพิ่มลงในซีรัมทดสอบ
บทความที่น่าสนใจ : สุขภาพและร่างกาย ผลของการดื่มแอลกอฮอล์ในขณะที่ใช้ยาปฏิชีวนะ
